Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
1.
(L, B, BN; SP, Urt Gram 90, Dv, H),
urrindetu (B)
Ref.:
A;
Izeta BHizt2 (urrindetu)
.
Perfumar; ungir con perfume, embalsamar.
"
Soinekoa, eskularruak, ileak urrindatzea
"
H.
"
Belar onakin zoko guziek urrindetu
"
Izeta BHizt2.
.
O halaber aire mehe batre ez korrunpitua / bañan maiatzeko lore guztiz urrindatua!
EZ Man I 135.
Lehenbizikorik manjatera ur beroz garbitzia eta gero belhar usain onezkoez urrindatzia.
Mong 590.
Manatu zituen bere zerbitzari mirikuak urrindatzera haren aita.
Urt Gen 50, 2 (Dv baltsamuztatu, Ur baltsamatu, Ol ondu).
sense-2
2.
(Sal ap, A; Arch VocGr, VocBN, Dv, H),
urrintatu (Lecl).
Oler, percibir el olor.
"Sentir, flairer"
Arch VocGr.
.
Beharriak eztu aditzen, ezta hitzten ahoa, / eztu urrindatzen lili sudurrak landakoa.
EZ Man I 46.
Eta Jaunak urrindatu zuen [holokaustaren] gozozko usaina.
Dv Gen 8, 21 (Urt sentitu, Ur usai egin, Ol, Bibl, BiblE usnatu, Ker somatu).
Abiatü zen bere ustez ardu xuria zelako haren ürrintatzera.
Const 21.
sense-3
3.
(H).
Adquirir mal olor.
Putzu edo baltsa geldirik egonez urrindatu bat iduri dutela.
AR 66.