(
AN-egüés-ilzarb-olza ap. Bon-Ond 152),
enemigu.
Enemigo.
v. etsai, arerio.
Arimaren enemigoa edo etsaien gañean.
El 79.
Enemigoen atzaparretatik libre nagoela! Betiko bizia uste dedala!
Cb Eg II 74.
Enemigua gañetik eta / erreziyua urruti.
FrantzesB I 103.
Gore enemiguetarik libra gitzazu.
CatR 3.
(CatSal 3 etsaietarik, CatAe 2 etsaieteik)
Enemigo beldurrez / gau ta egun zebiltzen.
Xe 158.
Luzifer gure enemigotzat / deklaratuba betiko.
Auspoa 97, 51.
Enemiguba bentzutziatik / amaika golpe artuba.
EusJok II 89.
Garaitzetik Kristok enemiguak.
CatUlz 12.
Enemigua franko / len izandu arren.
Arrantz 130.
Zenbait bezela etzan ibiltzen / enemiguen igasi.
Tx B I 40.
Elbi ta eltxoak bai / nunaitik latigo, / naiz gosea're izan / naiko enemigo.
Insausti 251.
(Usado como juramento).Cf. supra ejs. con el significado de 'demonio'.
Enemigua! / Nik eztakit zer'iten duten dirua!
ChantP 94.