1.
(Bera).
Balanza.
(Neol. creado por AG en 1897, de azta 'peso' y -kin (AG 1510); v. NeolAG).
"
Aztakiña (balanza). Saldu edo erosi nai dituzan gauzen astunariña jakiteko da"
Onaind EEs
1930, 203 (no parece que el primer término sea popular).
v. haztaga.
Aztakin okerra, Jaunaren aurrean gorrotapena: azta utsa, bere gura-ixapena.
AG 1510.
Aberiak bixirik aztatu edo pixetuteko aztakiñak edo baskulak ipintia.
ForuAB 87.
Aztakiña beti dendunian eukitian, naiz landerrentzat dala naiz aberatsentzat ixan.
Otx 100.
Gauzaen azta edo pixua neurtzeko aztakin deritxoen langalluak dagoz.
GJaur Pisia 52.
Indar idoro berri hori neurtu nahian, aztakin eta tresna ondo asmatu batzuetaz baliatu zen Crookes.
Mde Pr 330.
Ez egin bidebagekeririk auzietan, ezta pisuetan eta negurrietan be: aztakin zuzenak, pisu, anega ta pedar zeatzak erabilli egizuez.
Ker Lev 19, 36 (Dv balentzak, Ur balanza, Ol aztaga).
Batzu jastatzen dituenak, bertzeak jasan behar, erdi-erdian jarri arte haztakinaren orratza.
SoEg
Beñat
9.
2.
(BeraLzM).
Pesa.
v. haztarri.
Baita eutegiko aztakiñak ere, lur-errez egiñak eta gañera txintxilik jartzeko zulo biz ornituak.
JMB ELG 74.
Aztarna tokian billatutako eundegi-aztakiñak.
Ib. 70.