1.
(Lar, H),
loskarriro.
Vergonzosamente; de modo vergonzoso, deshonroso.
"Vergonzosamente"
, "obscenamente", "afrentosamente" Lar.
Ekin ekin, ez oñik lotsagarriro atzeratu.
Mg PAb 206.
Arrestatuak izan ziran [...] lotsagarriro.
Izt C 419.
Zelan zenduzan / lotsagarriro zeure alabak jantzi loraz?
AB AmaE 440.
[Yopuak] lotsagarriro saldu-erosi.
GMant LEItz
63.
Ain lotsagarriro bere burua ikusirikan.
ArgiDL 95.
Ikusi ditu zuen alabak lotsagarriro, mutil lizunen besoetaratzen.
Or Mi 134.
Arantzazu agerkarian lotsagarriro eman zionaten intsentsua Matxiñ orri, ta itsuski maxiatu zunaten.
Or QA 85.
Illobak garaitu egin zun, lotsagarriro garaitu.
Etxde JJ 15.
Or loskarriro, eskale antzo.
JKort EG
1956 (11-12), 6.
Gauza ezaguna behar luke izan, baina zorigaiztoan eta lotsagarriro ez da.
MEIG VII 162.
v. tbn. Otx 20. Zait Sof 67.
2.
Terriblemente, espantosamente.
Lotsagarriró penátzen daukatéla.
LE Doc 282.