1.
(
Lar,
Dv).
Fronterizo, de la frontera.
"Aledaño, confinante, pegante"
Lar.
"
Herriak saldu ditu mugako haritzak, la commune a vendu les chênes de la frontière"
Dv.
[Ibai au] erresuma andi bien mugakoa dan bezala.
Izt C 122 (v. tbn. 115).
Mugako mendietan.
Zub 55.
[Orixe] mugakoa zen, egia esan, eta mugan gelditu nahi izan zuen, harako Erdi Aroko "Gaizkile muga" zelako hartan.
MEIG VI 107.
v. tbn. Or Eus 266.
Del límite, del final.
[Sagastiaren] mugako esira iritsi ziran.
TAg Uzt 167.
Zeurekin noa / mugako porturantz, / gauzak argi dagozan / erri askaturantz.
Gand Elorri 160.
2.
"Qui est du temps, de la saison. Mugako fruituak, les fruits de la saison. Mugako haurra, enfant qui vient à son terme, qui a ses neuf mois de gestation"
Dv.