1.
(
V-ger-ple-m-gip, G-goi-to),
txalin (
V-m)
Ref.:
A (txalin, txolin);
Iz
ArOñ
;
Etxba Eib;
Elexp Berg
.
"Hablador, charlatán"
A.
"Se dice de persona sin sustancia, que habla mal de otros y demasiado"
Iz ArOñ
.
"Habladora. Diruduna, politta eta zeuk nai dozun guztia, baña txoliña
"
Etxba Eib
.
"Persona charlatana y casquivana"
Elexp Berg
.
Izildu zaitez, txoliñori, esan zetsan Kaxkurriok.
SM Zirik 120.
(Tras gen.).
Sasi-okaran-elorri-lorak, / ipar usaitsu ariña, / arri bustiak, zelai berdea, / edur urtuen txoliña.
'Chácharas de nieve'
.
Gand Elorri 62.
"
Txoliñe, de voz fina y sonora, o sea, de sonido claro. He oído esta palabra dirigida a niñas de voz clara y algo chillona"
Etxabu Ond 118.
2.
(
V-m, G)
Ref.:
A;
Gte Erd 287;
ZestErret
.
Frívolo, vano; insustancial.
"Ligero de cascos, pelele. Andrazko txoliña, mujer casquivana"
A.
"Kaskarina, txoriburu. Bereziki emakumezkoez mintzatuz erabiltzen da"
ZestErret
.
Berrikeri txepelak, igande-arratsaldeetarako ipuiñak, zizka-mizka txoliñak.
TAg GaGo 72.
Gogaikarri zitzaion, ordea, ainbesteko itz-jario txoliña.
TAg Uzt 41.
Ezpai zitzaion atsegarri geiegizko itzjario txoliñik erabiltzea.
Ib. 218.
Eulixka txolin ura zala eta ez zala, bertso-sorta jostalari au jarri nuen.Zendoia 91.
3.
"(V-ger-ple-m), alegrillo a causa del vino, medio borracho"
A.
4.
"
Txakur txoliña, perro faldero"
A.
Berekin darabilki / iru txakur txolin, / aiekin dantzatzen du / ederki txakolin.
JanEd I 70.
TXOLIN-KIRTEN.
"Berezkoa, txalin-kirtena (AN-gip). Berez deus balio ez duena" Inza NaEsZarr 867.