1.
(V, G, AN-erro, L; kh-BN, S; Lar, Añ, H; kh-SP, Urt I 322, Dv, H),
keitsu,
kezuRef.:
A;
Lrq;
EtxbaEib
. Humeante; lleno de humo."Enfumé, fumeux"SP.
"Fumoso"Lar.
"Humoso"Lar, Añ.
"Que da mucho humo. Egurra, ezia bada, ketsua
"EtxbaEib.
Hain su handia, ilhuna eta khetsua. Ax 588 (V 377).
Infernuko sutillete kezu, botatzen duena usai gaistoa. (177). LE-Ir.
Amorio zikin ta ketsu oni su eman diozakien trata bide ta okasio guztietatik. EchveDev 349 (SP Phil 307 khegarrizko
).
Lurrun ketsu ugarien erdian. ABAmaE 433.
Mendi khetsu, ilhun eta biluzik baizik. Prop 1901, 111.
Suburdi keitsuaren gisara. AgKr 199.
Egungo uri ketsu, erdaltsu, dirutsu ori. AArdi VI. Sukalde ketsu epel-epelean. Eleiz EuzkD 19 (1916), 8 (ap. DRA). v. tbn. Mb OtGai 9, 217. Ag Kr 117.
azpiadiera-1.1
(kh- H), eketsu. (Lo) que despide vapor; lleno de vapor. "Ura beroago eta khetsuago" H. Odola daukazu, gorri-eketsua. TP( inMEOE 1041
).
azpiadiera-1.2
(Lo)que produce gases. Yanari beroak, espeziatsuak, khetsuak eta haizetsuak. HePhil 322 (SP 320 khe, lanbo eta haizegarriek).
sense-2
2.keetsu. Ahumado. Azook balzak ta keetsubak jaraozak. MgPAb 58.
sense-3
3.Histérica, (mujer) afectada por supuestos vapores."
Emazte khetsua, femme sujette aux vapeurs"H.