1.
Hacerse con, conseguir; atrapar, apresar.
v. eskuetaratu , eskuratu .
Hauk guztiez Herodesek / eztu batre antsia, / eskutara nahi luke / sorthu den Haur ttipia.
EZ Noel 72 (v. tbn. 79).
Yuduek eskutarat zutenean Salbatzaillea.
Lg II 260.
Eskutara hauenean [errege batek]
.
"Te prendra"
.
Gy 232.
Yolandak saldontzia berriz eskutaratu-ta.
Lh Yol (ed. 1921) 32.
Leendik euskaldunak eiz-lanez eskutaratzen zuten aberearen umeak gero ezi zituzten.
JMB ELG 68 (v. tbn. 65).
(Tras posesivo anafórico).
Gure eskutara dezazkegun aberastasunez.
Inza Azalp 105.
2.
(Con aux. intrans. bipersonal).Llegar a manos de.
Liburu berriren bat eskutaratzen zaizunean.
ArgiDL 3.
3.
Domar.
v. eskuratu
(3).
Bigaa izuak eskutaratzen edo mantsatzen.
Zubill 160.