(
G-nav, AN-larr ap. EI
225
).
Vos mismo, tú mismo.
v. zerori, zeu.
Egillea-z gero zu zera zaarrenik; gaudi-sabelean, zerau sabelenik.
Ldi UO 18.
Naiz ta zerau errege izan, erantzunbidean, beintzat, berdintsu gera.
Zait Sof 68.
Ene gaixoa! Neronek zerau, Oreste, zure illobiaz bagetuko al zaitut?
Ib. 43.
Sare au Kereonek ala zerauk bilbatu ote duzu?
Ib. 67.
Zerau ere zure itzetan Zerau zeranez gertatu diran egintza aundi danen giltza.
SMitx Aranz 177.
Zerau zaitut baratz ontan aretan zindudana.
"Eres el mismo que estuviste en este mismo huerto"
.
Or Poem 539.
Zu berriz, beti zerau.
"Tu autem, idem ipse es"
.
Or Aitork 316.
Iauna, Zerau Zerorri beti atsegin izanik.
"Domine Deus meus, cum tu aeternum tibi tu ipse sis gaudium"
.
Ib. 190.
Arritzen nintzan Zerau maite zindudala, ez Zure ordezko irudirik.
"Iam te amabam"
.
Ib. 175.
(Tras zu
).
Eta Zu Zerau nigan arkituko zera Zeure edertasunean.
Or QA 168.
Zu urrurik maite zaituteneri ematen zaien poza baita, Zu Zerau.
"Tu ipse es"
.
Or Aitork 271.