(V-ger, G, AN),
errosa (V-arr-ger-m)
Ref.:
A; A EY IV 236; JMB Mund II 99.
"Costra blanda que sale a las criaturas en la cabeza"
A.
"Caspa"
A EY IV 236.
v. arrosien.
[Santa Rosaren elizara] eramandako umeen guraso bakoitzak txapel bat iru ume aien buruan igortzi ta gero bere umeari yantziten dio arrosa kentzeko.
(G-goi).
A EY IV 237.
ARROSA-SARNA,
ERROSA-SARNA (V-arr).
"Caspa" A EY IV 236.
ARROSA-SARNADUN
(Niño) aquejado de cierto tipo de caspa.
Iruña-ondoko Labianora Erregina Santa Feliciaren ermitara eramaten due arrosa sarnadun aurra.
(G-goi).
A EY IV 237.