Onom.:
Garcia Ossoco. (1102) Arzam 382.
Ochoco de Araçuri. (1170) Ib. 382.
(c. sg. A; Dv, H).
(Dim. de otso; usado tbn. con el significado de 'lobezno'). "Petit loup" Dv. "Louveteau, jeune loup" H.
Orái otsóko, gero ótso. LE Urt ms. 13v. Ni txakurra izan banintz, artzanora izango nintzan, otsoko guztiai ortzak erakusteagaitik. Ag AL 93s.
(V-gip; A Morf 203),
otxoko
(G-nav). Ref.: Ond Bac (otxoko); Etxba Eib; Elexp Berg. (Usado como nombre propio del lobo). "Personificación del lobo en la fábula. Otsokok esan zetsan Txapel-gorriri" Etxba Eib. Cf., empleado como apodo de persona, en Ag G 60.
Zer egin dio arkumetxoak / otsoko amorratuari? Ag Ezale 1897, 43b. Otsoko juan zan gaztak ostutzera (G-to). JMB Mund II 135. Otsokok Astokori: gau on, jaun astoa. Ox 118. Otsoko ba-yabilk dantzan. Laux AB 59. Antziñako Otsoko [= Piarres] negarrez ari zen bildots xamur bailitzan. Etxde JJ 279.