1.
Solitario; aficionado a la soledad.
v. bakarti.
Gizon bakartsua.
Azc PB 174.
Bi bider poztu zan, bein bakartsu geiago ez egoteagatik eta Mirelerekin alkartzeagatik berriz.
Anab Usauri 130s.
(Más de una persona).
Maite-mindunek naiago izaten dutela bakartsu ibiltzea.
Anab Usauri 109.
(Fig.).
Nun ediro daikezue, ostera, gure izkera zaar au baino ederragorik, bakartsuagorik, bere buruaren yaubeago danik?
A LEItz
132.
2.
Solitario (referido a lugares).
v. bakarti
(2).
Aintziradi bakartsuetan, Camargako ugarte barnean, eriotzak urrundu giñuzen neke-egunetatik.
Or Mi 138.
Mirele bizi zaneko kale bakartsuan sartu bear zutenean.
Anab Usauri 62.