1.
lenendari (Lar, Añ).
"Predecesor"
Lar, Añ.
Antziñetatik beren guraso ta lenendariak izan zuela Iziarko eleizan anaikidago edo billera egiteko oitura.
Ag EE
1895b, 167.
2.
Príncipe; dirigente, gobernante; superior.
Erregutzen zuela beti Aita Santu eta Elizako Apaiznagusi, errege, lenendari eta kristau agiñtariakgatik.
Aran SIgn 46.
Gure erlijio santaren gudari ta lenendari onen argi-errañu santutasunezkoak.
Ib. 43.
Benturaz izan banaz gorengotzat eukia, / Usterik nintzala ni danak lenendaria.
AB Olerk 553.
Naikoa lan, Jorje lenendariak, ugarte txiki atako mendekoak alkartutea.
A Ezale
1899, 8a.
Eskeintza ederrak [...], errege ta lenendariak emanak batzuek.
Ag Serm 456.
Bere kaltez (contra) jeiki izandu dira bakaldunak, lenendariyak, agintedunak.
J.M. Tolosa EEs
1913, 161s.
Alper alperrik, lenendaria, / garbitzen dituk eskuak.
(Mutriku, 1925).
Balad
239 (en la vers. de Cb Bast 43 presidentea).
3.
(Uso adj.).Principal.
Ikasten asi zan arterañako San Ignazioren eginkizun eta bertute lenendariyenak.
Aran SIgn 17.