1.
(
V-gip, G),
brintzatu (
V-ple-arr-ger-m-gip)
Ref.:
A (printzatu, brintzatu);
Etxba Eib (brintzau);
Elexp Berg (brintzatu)
.
Rajar(se), hender(se); partir(se). "Brinzau, quebrar, quebrarse. Leioko kristala brinzau da aize bolada batek" Etxba Eib. "Berez, espillua brinzau da" Ib. "Rajar(se), resquebrajar(se) [...]. Baloiakin jo ta kristala brintzatu dabe" Elexp Berg. v. pitzatu.
Eta kañabera brintzatu bat ausiteko biotzik izan ez eben.
msOñ 84v.
Aurkitu arren [zularen] gane aldean azalean zerbait galdurik, usteldurik, brintzaturik, eztau orregaiti ardurarik baldin biotza, barru aldea sendoa, osoa, ona, fina badago.
Añ
GGero
293.
Ugarte beraren aitzetan printzatu eta purrukatu zuten [ontzia]
.
Aran SIgn 41.
Anka biyetan ematen diola [balatzarrak], eskuikoa gañetik printzaturik.
Ib. 9.
Kristal bat brintzau golpeaz errez.
AB Olerk 109.
Onetarako brintzatu egin bear izaten da leengo adarra, ta azalari dautsela mentuak ipinten dira.
A Ezale
1897, 341.
Lurra ikaraka asi zan, eta arkatxak brintzatu egin ziran.
Ker Mt 27, 51 (Lç, Ip erdiratu, TB arraildu, Ur zarrakatu, Hual partitu, Samper arrallatu, Ol puskatu, Or zartatu, IBk erdibitu).
Kaiñabera brintzatua.
Ib. 12,20 (IBe printzatua; Lç zarthatua, TB hautsia, Echn kraskatua, Ip zartatia, Ur kirrikatua, Or koskatua, Ol irrikitua, IBk pitzatua).
Olatuak ausi ta printzatuaz dijoa [bateltxoa]
.
LMuj BideG 190.
"Birrindu, zati-zati egin" (V-ple-ger) X. Kintana Iker 10 (1997), 152.
2.
frintzatu.
Ampollarse.
Zangoak frintzatuz eta erretzerat emanez.
Prop 1911, 45.
(ap. DRA)
Nola nahi bildu dituzketzun erredurak, frintzatu edo maskuriatu balinbazauzkitzu.
GAlm 1957, 46.
3.
(Part. en función de adj.).
Radiante.
Zein eder ditu zure koroiak / amabi izarto brintzatu!
Gand Elorri 137.
4.
(Sust.).
"
Brintzatúa, hendedura, resquebrajadura. Etxe orren paretak egundoko brintzatuak dauzke
"
Elexp Berg.
.