desonragarri (
Lar (desh-), H s.v. desohoragarria
),
tresondragarri,
tresondagarri (
BN-baig),
tresonragarri.
Que deshonra, deshonroso.
"Ensambenitar, desoragarriro txartestu, txartes deshonragarriz janzi
"
Lar.
"Vergonzante, que deja en mal lugar"
Satr VocP.
.
Tr. Documentado en textos meridionales desde comienzos del s. XVIII. A partir de mediados del s. XIX sólo se encuentra en bersolaris.
Nai ote dezue ots deshonragarri au zuekgatik banatzea.
Lar SermAzc 56.
Kastigurik lotsagarriena ta treshondragarriena.
Ub 90.
Baita bere gauza desonragarria ta lotsagarria da juramentua.
Añ
GGero
196.
Zor zaion onra galdu ote diozun, esaten diozkatzula bere aurpegira itz desonragarriak.
AA II 228.
Jerusalengo obispuari jaso eutseen guzur desondragarri bat.
fB Ic II 163.
Erri osoaren farragarri eta aide guztien desondragarri.
Izt C 238.
Emazte desleial, gaizto, infame treshonragarritzat salatuaz.
Arr GB 17.
Berak gorde sarri, / artu eta korri, / izan banintz urri, / ibilli bear nuen / desonragarri.
AzpPr 25.
Desonragarri ez da geratzen / apostu ori galdua.
EusJok 32.
(Tras gen.).
Gizon guzien desonragarri asko zerade errian.
LasBer 574.
Hitz lizunak edo besteren deshonragarri galduak.
Mb IArg I 83.
Munduaren desonragarri izango ziranak.
Cb EBO 4.
Bekatuak dira Jainkoaren treshondragarriak.
Ub 159.
Apostata edo igesla fediaren deshonragarri bat.
CrIc 131.
Zeurok su ta gar ta kolera bizian sartzen etzaree, zeuroen etxean ume gaisto oker etxearen desonragarri bat dakusuenean?
Añ
MisE
35.
Oek dira mundu guziaren desonragarriak.
AA II 20.
Traidore Bonaparte, / traidore aundia [...], / erreño guzien / desonragarria.
FrantzesB I 133.
Inpernuko pozuba, Babilonijako labia [...], Jesukristoren desondragarrija, kristinaubeen lotsagarrija.
fB Olg 86.
Aien tresonragarri eta eliz-lurrik merezi eztedan bat.
Arr GB 75.
Orain bertso berriak / bear ditut jarri, / naiz izan nere gauzan / desondragarri.
Noe 54.
Biyak erriz erri / or dabiltza larri, / pariente guziyen / desonragarri.
AzpPr 85.