aloes (S ap. EAEL
405
; Urt I 535),
aloez.
Áloe (planta y jugo).
"Aloe caballina, zamari aloésa, kabal aloésa. Aloe succotrina, aloessóna, aloes hoberéna, zokotriñ aloésa. Plus aloes quam mellis habet, ezti baño aloes gehiago du, ezti baño khirats gehiago du
"
Urt I 535.
v. zumintz(a).
Tr. La forma aloes se documenta en la mayoría de los textos septentrionales (aloez en Mongongo y aloe en Haraneder) y aloe en los meridionales.
Mirrhazko eta aloesezko kuasi ehun liberatako mixtione bat.
Lç Io 19, 39 (He mirrazko eta aloezko, LE aloen ungéndu, Dv mirra aloesarekin baltsaturik, EvS aloes, IBk mirraz eta aloezko nahaste, IBe mirra eta aloe-nahastura; TB mirra eta zumintza nahasirik, HeH belhar-mintza, Ol lerdamin).
Hartarakotz har ezazue aloez matik eta alun, untza bana, eta ungi xeatu direnian, egizue kataplasma arrotze xuringoarekin batean.
Mong 593.
Aloez <allo-> halaber duzu droga bat drogistek saltzen dutena.
Ib. 594.
Mirra, aloes eta kanela usaina ilkhitzen da zure soinekoetarik.
Dv Ps 44, 9 (Ker Ps 45, 9 aloe).
Mirra eta aloesa.
Dv Cant 4, 14 (Echn mirra ta aloe, Ker mirra ta aloezko zugatzez; Ur zabila).
Mirra ta aloezko naaski bat.
Ir YKBiz 511.
v. tbn.
Aloes: Hm 52.