1.
(V-ger ap. A
; Añ),
gardamu (V-ger-ple-arr-oroz-m ap. A; Añ).
"Broma, carcoma"
Añ.
"Carcoma, gusano de la madera"
A.
"Gusano del tocino"
Ib.
"
Gardamu, herrumbre o polilla de hierro"
A BeinB voc.
Cf. VocNav: "Gardama, carcoma, insecto", y LzG: "Gardama, insecto, cochinilla (Apellániz)".
Etxe zaarrak [...] zur gardamuak edo zerenak ianikoak.
A BeinB 57.
San Pedro zarraren burua gardamuak zulatua.
"Agujereada por la polilla"
.
A EY III 35.
Ene kaixatxu maitea, kardamuak yaten asita ago.
EG 1956 (7-8), 28.
Kardamuz beteta dago gure arasa; kardamu ta sitsak badauke gurean arnasa.
(V-m).
EZBB
II 33.
2.
(Lar, H (+ kh-)),
gardamu (V-ger-arr ap. A),
gerdamu (V-ple-arr-oroz ap. A).
"El rancio de [...] tocino"
Lar.
"Rancidité de l'huile, de la graisse ou d'un corps gras"
H.
"
Khardamua, [...] rance et rancidité"
Ib.
"Roña espesa, casi costra. Urdai zaarrari egiten jako gerdamua, esta roña se le forma al tocino viejo"
A.
"
Gardamu (V-arr), mal gusto del tocino rancio"
Ib.
v. gardinga.