1.
(S ap. A
; Zam Voc),
tarrant.
Coche, automóvil; autobús.
"Automóvil. Algunos de las inmediaciones de Atharratze llaman así a este moderno vehículo, siendo éste el nombre más aceptable de cuantos el pueblo le ha puesto en diversas regiones y han llegado a mi noticia"
A.
"
Tarranta izena jarri zioten laburditarrak lenbiziko aldiz automobilla ikusi zutenean. Ateratzen duan zarata otsetik nunbait bururatu zuten tarranta izen ori"
Ayerb EEs
1915, 4.
Karrika biurgune batean tarranta andi bati buruz-buru egin zuen.
FIr 132.
Tarranten lekuban idi-burdiya ixan balitz.
Euzk 1930, 323.
Maletak lurrean utzita urrena gelditu ziran Elizondoko tarranta etortzeko zai.
Anab Poli 70.
Txanodun ta txanorik gabeko tarranten pa-pak izua biotzean.
Ib. 53.
Tarrant urdin baltzari atzealdean ukutu egin gura eutsanean.
Erkiag BatB 45.
Goiz-erdian errira zan, egunero oi eban lez, bidai-beribilla, korreua ekarren tarranta [...].
Ib. 28.
Asmaketak eta aldaketak. [...] Telebista? Tarranta? Egazkina?
Monzon ( in
IparEH 34
).
2.
"(B), sonido desagradable"
A.
Lo-gelako atearen tarrantak urratu zuen barrunbe artako ixiltasuna.
Ugarte Obaria 19.
3.
"(B), murria"
A.
v. tenkor
(5).
Tarranta ederra dauke orrek .
(AN-gip)
'¡Qué murria tiene!'
.
Inza Eusk
1928, 268 (en NaEsZarr 772 el mismo refrán (AN-larr)).
4.
"Cháchara (BN-mix). Lander"
DRA.
.
TARRANTAN.
Sonando, haciendo ruido.
Orga batzu tarrantan iragaiten zirelarik bide berrian.
JEtchep 23.
Pandero zarra tarrantan, / katuak atzaparretan.
NEtx LBB 331.