1.
(S; Hb, T-L),
apego,
apio
Ref.:
A; Lh (apeü); Lrq /apéü/.
Señuelo, reclamo.
"Reclamo. Apeuko urzuer begiak irazten zaitzee igi eztitean
"
A.
"Appeau de chasse à la palombe"
Lrq.
"Appeau, apeu, urtzokarle, dei, deitzale
"
T-L.
Joan den astean gizontto bat bere harma harturik joan duzu urzo ihizirat. Bere apeua haitz baten puntan ezarri ondoan joan duzu bere etxolan gordetzerat. Bazterreko sasipetik tiro batez hil dakote bere apeua [escrito en ambas oacasines apena, sin duda errata]
.
Eskual 20-11-1908, 2.
Ondoko erriyetan bai, ta orobat naparra guziyan, badabiltz azkar-azkar eiztariak eben uso apioak artuta.
Arburu EEs
1916, 317.
Zure etxe-uso ordez naparrak apiotako uso egalduna, mendiko usoa dabilte, Etxelarko usategiyaetan arrapatutakoa.
Ib. 317.
"Apheuak" edo Harriet jaun aphezak nahi zuen bezala "deiak" edo "deitzaleak" goiti-ta beheiti hegaldaka derabilzkate.
Dass GH
1924, 467.
Ihiztari bat ihizi-xolan zagon deskantsuan, aphego gisa bi tortoil itsutu zauzkala arbol adarrean.
Herr 19-9-1957 (ap. DRA
).
Ürzoka joan zen eta, ostiraliaz geroz, etzen ageri. Neskanegünian apeuak arrinkürantek atzaman dütie, bena ez ihizlaria.
Herr 27-10-1960, 3.
Nexkato gazte zoragarri bat, espiun batzuek apegotako baliatzen dutena.
Herr 8-11-1962 (ap. DRA
).
Apeuko (de reclamo) aren itzez eta aren iardunaren ederrez giza-saillak bereganatzen zituen.
Zait Plat 52.
Erriko semeak zapuztu orde, beregana erakarri oi zituen apeuko bere ateraldiz.
Ib. 89.
2.
(
Darric ap.
DRA
.),
apegu (
T-L).
"
Apehu, visera, garita desde donde el palomero observa el movimiento de las palomas (Darric)"
DRA
.
"Cabane d'affût, abata, apegu
"
T-L (s.v. affût).
v. abata.
"Être à l'affût, barrandan, zelatan, apheguan izan
"
T-L.