1.
(
SP,
Lar,
Dv).
Regular, conforme a la(s) regla(s); sujeto a reglas.
"Ajustado, conforme"
Lar.
"Plausible"
Dv.
Literatur-hizkera izaten da hizkera arauduna eta normalizatua.
MEIG VII 129.
(Ref. a hechos lingüísticos).
Gauza baten ganean oitura ostetu bi dakustazanean biak al daitan zietzen astertuta gero eta araugea itxita araudun oituraa euskarazkotzat beti erakutsiko daut.
"El uso regular"
.
A Gram VIII.
2.
Regular, uniforme.
Haurraren harnasa entzuten zuen, arin eta arauduna.
Mde HaurB 15.