1.
(V-ger ap. A
).
Ahorrar.
Cf. EEs 1914, 253: "Para decir 'ahorrar' se dice en euskera aurreratu o aurreztu, y aurreralari para decir 'ahorrador'". v. aurreratu
(9);
Cf. 1 aurrezki.
Apurka-apurka eta nekearen nekez aurrezturiko eun ogerleko.
Kk Ibaiz
5-7-1903, 1.
Nik neuk beintzat aurreztu ixan al dodan diru apurra, ondo gordeta daukot.
Kk Ab I 104.
Onegaitik lanik ez dirurik aurreztu ez eben nai izan umeari zeruko bidea erakusteko.
Belaus Andoni 3.
Edesti-ikastetan aldia aurreztu, oroimena lagundu, eta okerrak itzuritzeko bidea.
"Medio para ahorrar tiempo"
.
Zink Crit 65.
Amerikan be lan-egin biar, bixi ixateko ta dirua aurreztuteko, ta emen be bai.
Kk Ab II 132.
Uste ixan daigun ogerleko egin-egiñeko bat bakarrik aurreztuten daula egunero.
Ib. 131.
Aurrezturiko diruagaz etxera, gurasoekana bigurtzen ziran.
Ib. 163.
2.
"(V, G), anticiparse"
A.
3.
"Aurreztu, presentar, de aurre (delante), aurrez (de frente)" (1912, escrito hacia 1896). AG 2331. v. aurkeztu.
4.
Anticipar, dar por adelantado.
Aurreztuta jaso duten dirua.
"Los anticipos"
.
EAEg
1-2-1937, 952.
(Uso sust.).
Asteko saria eskuratuko deutsut oraintxe berton. Eta nai ba dozu, etorkizunaren aurreztua.
Erkiag BatB 165.
5.
Adelantar, tomar la delantera.
Begiratu ezkero / antxe Jonen garra, / estutasuna eta / jendean diarra, / aurreztu ezin eta / aurreztu bearra, / an erakutsi zendun / zuk zure indarra.
FEtxeb 142.