Examinador; investigador.
v. aztertzaile,
azterkari
.
Ta ikusiko dogu zarian edo ez txaarri-azterlari, edo len zeuk esan dozun legez, anatomiko ona.
Mg PAb 82.
Ni naizala erraien eta biotzen azterlaria.
Ur Apoc (G) 2, 23 (IBk aztertzaile
).
Toledoko Arzobispo Iaunak eskubideturiko azterlari edo esaminadore batek.
A Ezale
1897, 223b.
Azterketa au eta Ikuslariak edo Aztertegiak egindakoa batera ez baletoz, Uri-Agintariak izendatuko luke irugarren azterlari bat.
EAEg 19-1-1937, 845.
Examinador (académico).
Onek [A. Kanpion, D. Legaz, R.M. Azkue] ikastegi barrira artu gura dabenentzat astermenak egiteko azterlari onak izango dira.
Ezale 1897, 117b.
(Uso adj.).
Epai-mai azterlariko lendakaria.
EAEg 2-3-1937, 1189.