1.
(BN-lab ap. A
).
Exagerar.
v. bapigakatu.
Ez noski gezurra esateko asmorik dulako, askotan beintzat, baiña iduripenezko ta biotzezko gauzak asmo gabe ta uste gabe bapikatuz (exajeratuz) zentzugabeko ta neurriz gaiñeko gauzak esaten ditulako.
Or Y
1933, 406.
Eztizut bapikatu (bat+bikatu) nai. Platon-ek berriaren antza izan-arren, eztuzu arengan gauza erabat berririk arkituko.
Zait Plat 27.
2.
Duplicar, doblar.
Eta gaizki egon-miñez, gaitza bera bapikatzen nuan.
"Conduplicabam ipsum male"
.
Or Aitork 136.