(
V, G, AN, -kh- L, BN, S ap. A; Lar, Añ (G); -kh- Urt III 421, Dv, H),
likitstu (
SP,
Ht VocGr 420),
likixtu
Ensuciar(se), manchar(se) (sdos. prop. y fig., especialmente ref. a los pecados de la carne). "Embadurnar" Lar y Añ. "Norbaiten omen ona likhistea, salir la réputation de quelqu'un. Kontzientzia likhistea, souiller sa conscience" H. "Ensuciar" y "hacerse impuro" A.
Adamek bekatu egin zuenenan likhistu eta nothatu baitzuen bere ethorkia eta naturaleza.
Mat 162.
Garbitu bezain fite likitsten dira.
Ax 539 (V 346).
Lenbiziko argi ura izandu zan argi utsa, zeñaren erraiño eder irazekiak etziran emendatu iñoiz, ez galdu ez likistu ere odeiez, illunez, gereizez.
Lar SAgust 6.
Lohi direnentzat, ordean, eta infidelentzat deusere ez da xahu; aitzitik likhistuak ditezke hekien izpiritua eta bai hekien konszientzia.
He Tit 1, 15.
Zuek soñeko oriek artzean ere artzen dituzue zeren buruak likisteko beldur andiarekin.
Mb OtGai III 36.
Nola ni atrebi hain higuin duzun bekhatu batez zure iduri sakratua likhisterat?
Dh 85.
Bere asmo zikiñ loietan likiztera.
Aran SIgn 71.
Haize, euriek, erhautsarekin batean mendez-mende ñabar-likistuak.
JE Ber 18.
"Ez likistu, iñor il, ez irrikatu" ta beste edozein agindu, esaera ontan daude.
(Rom 13, 9)
"Non adulterabis"
.
Or MB 133 (He, TB, BiblE adulterio, Dv bertzeren emaztearekin khutsatu).
Likisten nuen, beraz, adiskidetasun garbia aragiaren ur zikiñetan.
"Coinquinabam"
.
Or Aitork 53.
Umegintzaren misterioa, ain zikindua eta likistua, eta ala ere belauniko baizen aomiitan artu bear ez litzakena.
Vill Jaink 58.
(Part. en función de adj.).
Bere erriko neska yator bat emaztetzat artu bear du, baizik, ondorengo likixturik bere errian utzi ez dezan.
Ol Lev 21, 14-15 (Ker loitu, Bibl profanatu
).