1.
(S ap. Lrq
; Gèze, H (+ kh-)).
Caño.
"Tuyau, orifice d'une source"
Gèze.
"Petit tube, ordinairement en rouseau, pour évider un fût en perce"
H.
Hüllantüren dit berere ene ahoa zelüko ixuriaren kaneta xiloala.
Ip Imit IV 4, 4.
2.
(AN-burg ap. A Apend; VocBN, H (BN, S)).
Vaso.
"Godet en métal avec anse"
VocBN
.
"Godet à anse longue et creuse pour puiser de l'eau dans une cruche"
H.
"Edarra, katillu"
A Apend.
Eman zereela urhezko kaneta bedera edateko eta haren sahets sakratutik desiratzen ahal zuten bezan bat graziaren jardiresteko.
AR 29.
Kaneta bat itziak.
HerVal 186.
Etxian eder ferreta, / Haren gainean kaneta... / Etxe huntako etxekanderia, zer emazte plaxenta.
Xaramela 272.