1.
(L-ain-côte, BN-baig ap. A; -ph- Lander ap. DRA
),
dupela.
Tonel, cuba.
v. upel, dupa.
Bi dupelak.
(1758).
SenperEus
52.
Duphela< -ll-> handia eta xumea eta bertze bi duphela handiak.
(1780).
Ib. 171.
Dupela bezein zabal dire beherez, / konkorrak gainez.
Barb Sup 24 (en la vers. orig. de LElsb in BertsoB 114 gupela
).
2.
"
Duphela, entonnoir en bois pour futailles"
Dv ( A: "embudo de madera para barriles").
Cf. upel.