dirdaizu.
Brillante; (fig.) impresionante, sobresaliente, esplendoroso.
Bai laister zoala ontzixka ur dirdaitsuetan!
Or Mi 129.
Aatetoak, aatetipi dirdaizuak eta basaate su-egodunak.
'
'Les luisantes macreuses'
.
Ib. 61.
Marraskilloek bide biurri / dirdaitsuez apaindua.
"
brillantes"
.
Ldi BB 144.
Ludiko apaiñenen aurrean, orok ederretsi-bearreko zaldun-oski garbi dirdaitsuz yantzia agertu bait-zaitzu gizona.
Markiegi ( in
Ldi IL 9
).
Urietako bizitza dirdaitsua.
TAg Uzt 266.
Etzan Libe-rena edertasun ziztatzalle ta dirdaitsuetakoa.
Ib. 314.
Urbillagotzen delarik begi dirdaitsuz agurtzen nau.
Zait Sof 114.
Antz argia, dirdaitsua du ederrak idurimenarentzat.
Or EG
1950 (11-12), 61.
Bere ezpata dirdaitsua.
Etxde AlosT 66.
Bizantziako urre ta zilar guztiak baino dirdaitsuago.
Mde HaurB 8.
Begia puntu dirdaitsu bat tink-tink so luzaro egoten bada, begi-zaina nekatzen da.
Mde Pr 313.
Zeru-sabaia izarratu, lore zuri-urdiñez josia zirudian edota pitxi dirdaitsuz ereiniko zelai illunkara.
Erkiag Arran 21.
Beraren erriaren aldirik dirdaitsuenean bizi izan zan olerkari uren au.
Zait EG
1956 (5-6), 35.
Elade Aundiko iri eder eta dirdaitsuetan agertu zan Pitagora.
Zait Plat 60.
Urrunetik lurrak borontze dirdaitsuzko ur-zelaia dirudi.
Ibiñ
Virgil
88.
Baiña or orain arima aratza mendi-gaillur dirdaitsuan, jainkozko argitan blei-blei.
Onaind ( in
Gazt MusIx 149
).