(
V-m ap. A
),
marroix,
marrox,
marruiz (
V-m ap. A
),
marrux (
V-ger ap. A
).
Andrajoso, ajado, desaliñado.
"
Marroiz (V-m), narras (G), maras (V-arr), maiz (Vc) esaten dabe soiñeko asko-erabilli ta ezainduagaitik"
A Ezale
1897, 150b.
Gizon marroix bat, ain ez-euki ta premiñatua ze, ezeukan zegaz iantzi iaio bear iakon zortzigarren umea.
Ezale 1897, 397b.
Seiaska marroiz (pobre) baten aurrean.
Ag Ezale
1897, 22a.
Ez dala jakiñ lekua eta aberatsa, baizik umilla ta marroixa.
Ezale 1898, 324a.
Gizon marrux edo ez euki bat.
Ib. 364a.
Soiñeko marroix, maiz da pistindunakaz.
A Txirrist 140.
v. tbn.
Marrox: Kk Ab I 25.
(Uso adv.).
Zaldun batek ain ederra ta ain marroiz yantzita ikusirik.
(V-m).
A EY II 21.
(Con reduplicación intensiva; uso adv.).
Atsotxu bat, marroiz marroiz iantzia.
A Ezale
1897, 149b.