(H),
atseeta.
Descanso; sosiego.
Zeruko nekeak dakarren atsegin ta atsedetea.
Mb JBDev 170.
Erreko ta urratuko du atsedete bat eman bage sekulako eternidade guzian.
Mb IArg I 145.
Jangoikoaren esanak besteren esankizun eroagatik egiten ez dituenak galzen du bigarren lekuan animako atseginz eta atsedete andi bat.
Ib. 161.
Gordeko dezu laurenbata edo zazpigarren eguneko atsedetea, desnekea edo deskansua.
Ub 26.
Guri adirazteko guziz bere erara dagoala atsegin-kontentu ta atsedete oso bete batekin.
Ib. 134.
Gorputzerako gauza leunen ta labanen gurarija, atseeta onaren ta sarritakuaren gurarija.
fB Ic II 253.
Ordun ere, orain gugan ari zeran bezala, gugan atsedenen duzu; ta ala atsedete ua gugatik izanen da.
Or Aitork 422.