(Lar, Añ, Dv <aturiculu>).
Aturdir(se).
Larramendi lo relaciona con orditu y urduritu.
Zointaz aturditruk kan zauden guziuak, erraiten zein alkar: Nor da kaur zoini airek eta itxasuak obedezitan baitabei?
Hual Mt 8, 27 (Samper aturditrik; He espantituak).
Juezak, pranko aturditurik, / beiratu zuan atzera, / bañan Fernando seriyo zegon / obispo baten antzera.
Tx B I 146.