1.
aztru (
V-ger),
asdru,
astro (
V-gip),
aaztru (
V-oroz-arr-och-ger-m)
Ref.:
A (aaztru , aztru);
Iz
ArOñ
(astro)
.
Adivino.
v. azti; cf. asturu.
Eta nun dira Diabrubaren aldetikako asdrubak, gauza galdubak billaketako?
msOñ 98v.
Onetara il zan, bere gurarija lortu barik, Esoporen idekotzat eukija ixan zana ta azturuba bailitzan andikijak eta ainbakuak entzun egitten eutsena.
Otx 92s.
Brujo.
Bizkaiko basauri baten, Euban, aztruak kalterik egin eztagien ipinten da erpurua kurutze-taiuan.
A EY I 374.
Zein adu, siats, azturu edo sorgiñek egin eutsun begizkoa, onen goiz ezereztuteko, zeure irudimen-biotzetan erro-barri zan gurari gurbilla?
Erkiag Arran 155.
Curandero.
Ama ez eban, antza, azturu edo sorgin osatzailleen taldekoa.
Erkiag BatB 35.
Oraintxe dau Bezedasko aztruak, bere bedar egosi, naste bakanakaz, lanari ekiteko aro erosoa.
Onaind STeresa 46.