1.
(G-azp-to),
espoloi,
ezpalai (G-to)
Ref.:
A (espaloi, ezpalai);
Gte Erd 161
.
Acera.
"Losa, enlosado"
A.
Tr. Documentado en textos meridionales desde el tercer tercio del s. XIX. En DFrec hay 4 ejs.
Aitatzekoa da ere denbora aietan estrata edo gurdibidea izango zana, ta oraiñ espoloi onarekin erriya ta Loiola bitartean dagon Olazko Ama Birjiñaren pareko tokiya.
Aran SIgn 85.
Erriko-etxe ondoko espaloitik.
Mok 16.
Or kalean topo egiten dut zurekin, eta ni ezkerreko espaloitik baldin banoa, zuri bidea zor dizut.
Or Y
1934, 85.
Tellatu erretenetan behera zetozen ur-sortak espoloitan ozenki jotzen entzuten nun.
Etxde Itxas 45.
Karrika onen zorua arrizkoa da, eskubitik espaloi estu bat duala.
Garm EskL I 106.
Kale batean doanak, ezker-eskubiko espaloiak utzita autoen erdiko bidea hartzen badu ere, alde bateko edo besteko espaloira gehiago edo gutxiago hurreratu daiteke.
PMuj ( in
MEIG I 92
).
2.
"(G-to, AN-gip), mortero para construcciones"
A.
Buztin egosia arritzat eta uia espaloitzat zitzaielarik.
'Pro caemento'
.
Ol Gen 11, 3 (Dv zimendutzat, Ker naastetzat).