1.
(L, BN, S ap. A; VocS , Dv, H s.v. axola
),
ezaxoldu (L, BN, S ap. A; H s.v. axola
),
ezajolatu,
ezaxoltu (S ap. Lrq
),
ezazoldu
Descuidarse, despreocuparse. "Perdre la vergogne, tout souci" Dv. "Gaitzean ohitzeak bihotza ezaxolatzen eta sorhaiotzen du" H s.v. sorhaiotzea. "Hacerse haragán" A. "Ezaxoldu, abandonarse, entorpecerse, descuidarse" Ib.
[Toki arrotzean] ezaxolatzen dira [behiak], gaixtatzen ere eta ez dute etxean haziek bezalako gozorik.
Dv Lab 255.
Bere arimaz ezazoldurik izarrer so dagon [jakintsua]
.
Leon Imit I 2, 1.
Bere [...] azaleko nortasunaz ezaxolatzen delarik, bere egiazko nortasunera bihurtzen dela.
Mde Pr 349 (v. tbn. 350).
Gizon eltxo bati gertatuaz ez-ajolaturik, beren betiko ibilbidetik zebiltzala.
Mde HaurB 81s.
2.
(H) .
(Part. en función de adj.).
Despreocupado, descuidado, negligente.
"
Ez axolatua, ez axolduria, insouciant, négligent"
H s.v.
axola.
Relijius hotz eta ezaxolatü batek.
Mst I 25, 7 (Ch epelak eta antsikabeak, Ip ezaxol eta ephelak).
Etzitiala zihaurentako ezaxolatü izan.
Ib. 25,11.
Ezaxolatu eta alfer izatu naiz.
Brtc 138.
Hain ez-axolatu izatea bethetzeko zituen eginbiden gainean.
Dh 134 (v. tbn. 91).
Huts ttipientzat kontzientzia ez axolatu bat.
Jaur 118.
Mahometek nahi zituen ondotik gizon odolezko eta ezaxolatuak.
Hb Egia 82.
Okaztagarri da ikustea zoin lazoak, zoin ez-axolatuak diren.
HU Zez 27 (v. tbn. 34).
Zor horren pagatzeko ezaxolatu dena, ez daiteke ez Euskaldun ez Euskalzale.
Lander RIEV
1907, 431.
EZAXOLATUARENA EGIN.
Hacerse el despreocupado, el desentendido.
Baina ez zuen bihotzik, ez-ajolatuarena eginik, beste gaietaz mintzatzekotz.
Mde HaurB 87.
Ez ajolatuarena eginaz, neskameari galdegin zion: [...].
Ib. 11 (v. tbn. 40).