1.
(zea- B ap. A
).
"Destrozar. Mutiko orrek, guti ikasten badu ere, liburuak fite zeakatzen ditu, [...] destroza pronto los libros"
A.
Aspaldian zuhaitz zehakatzen <se-> hasirik.
Eskual 20-6-1913 (ap. DRA
).
Hiltzerat kondenatu zuten: 1661-eko hazilaren 8an moztu zioten burua eta alderdiak zehakatu.
Lf Murtuts 51.
2.
zehekatu.
Detallar, describir.
Leaburu-Hotel, edergarria (grabadoa) erakutsiz teilatutik atarira zeekatu zigun Medelek.
A Ardi 114.
An erakori zan gogoberozko zalapart, zarraparra ta iskanbila egoki zeekatzeko, nere luma baino zorrotzago bear da.
Ib. 71.