1.
nigartu.
Llorar, deplorar, lamentar.
Bear genduke urrindu pekaturik, ez jausi bertan, negartu len eginak, biurtu Jangoikoa gana.
Añ
GGero
360.
Zere baimena indazu, basora joan eta lagunakin nere garbitasuna bi illabetean negartzeko.
Lard 136.
Jesus onaren iltzea / naiko negartu dezan.
Ezale 1898, 111.
Gure gaiztakeri ta bidegabeak, orra beti negartu bear deguna.
ArgiDL 94.
Oianetara baztertu zan Orpheu, [...] atsekabe gorria negartzera.
Ibiñ
Virgil
50.
Euskalerriak negartu zuan zijoakion semea.
NEtx LBB 291.
(Part. en función de adj.).
"Llorado, negartua
"
Lar.
2.
(
H),
nigartu (
H).
Llorar, llenarse de lágrimas.
Cf. Dv: "Negarrarazi [...], faire pleurer. Ceci suppose le nom verbal negartu, negartze. Est-ce en usage?".
Eldu bear gara Jangoikoagana ebanjelioko seme galdu galtzallea legez damuturik, madalena legez negarturik.
Añ
MisE
86.
Luditarrak, mundutarrak pozez dabiltzan bitartean negartu bearrekoak zerate zuek.
J.M. Tolosa EEs
1913, 161.
Llenarse (los ojos) de lágrimas.
Begiak argituten ezpadituez oñak, oñak estropezuaz minduko dira ta begiak negartu.
Añ
GGero
234.
3.
Convertirse en lágrimas.
Emon zeustan esnia / negartzeko etzan.
"No se ha de convertir en lágrimas"
.
AG 272s.
Itsas-mendien azken dirdira / lur-kantuekin batean / nitan xortaka nigartu dira / eguna izarñotzean.
Iratz 169.
"
Zuhaitz batzuek arthikitzen duten izerdia, idortzean nigartzen da, la sève [...] prend la forme de larmes"
H.