1.
(
-nz- Lar).
Llenarse de espinas.
"Espinar, punzar, aranzatu, zulatu
"
Lar.
Pekatu egiebanian [lenengo gizonak] gogortu, arantzatu ta lartu jakola lur berez bigun ta samurra zana.
Mg PAb 149.
(Part. en función de adj.).
Arkitu zuen arzaia [leoitzarrak] ta nai zion oni adierazo non miñ zuen; eskatzen zion laguntasuna oiñ arantzatua eskeñirik.
VMg 40.
Erakutsi zion oiñ minberatu ta aranzatua.
Ib. 40s.
2.
"
Ogia arantzatu, secarse mucho el pan (V-m)"
A Apend.
.