1.
ziskatu.
Pinchar.
Athenaseko akadoiak hil erazi zian haiñbat zialakoz belier begiak ziskatzen, ta plazergei ütsütü zütianian hegaltzaz igorraiten.
Egiat 266.
Picar.
v. ziztatu.
Suge sutsu bat egin eta ipiñazu tantai baten gañean. Zizkatuak oro, ari so egiñez, biziko dira.
Ol Num 21, 8 (Dv ukitu, Ker aginka egin, BiblE zizta egin).
2.
(
BN-ciz-mix-arb, S; VocBN
Dv, Hb, H),
ziskatu (
S; H),
siskatu (
H)
Ref.:
A (zizkatu, ziskatu);
Lrq (zizke);
Gte Erd 27
.
Carcomer(se).
"Se vermouler, devenir vermoulu"
H.
"
Zuhain zahar aphur dira zizkatü gabeak
"
A.
"
Zur hori azkarki zizkatua duk (BN-arb-ciz)"
Gte Erd 27 (junto a pipietu, zulatu, etc., de otras zonas).
Lhande atribuye a Hb la forma zizatu, que no aparece en éste.
Zizkatu edo pipiatuak zirenak arthiki nituen errexki.
Prop 1910, 67.
(ap. DRA)
Taula tzar irindu, gaphio zizkatu, ernai arraild, [...].
EskLAlm 1910, 8.
Eta ainbeste urtetako kutxa zarra, indarrik ez biotzik ez ebana oso beraturik eta zizkaturik egoana, berela eskuratu yatan eta saietsean zulo eder bat egin neutson.
Or Tormes 51.
(Fig.).
Eskuin ala ezker, beroak eta hotzak, haizeak eta euriteek mendez-mende emeki-emeki zizkatzen, zilatzen, irrikatzen, porroskatzen dituzten mendixka batzu.
JE Ber 41.
Mendia, ordea, urak barnetik lanthua zuen... jana zuen.... zizkatua zuen.
GAlm 1960, 24.