zaputz
1.
zapotz (Añ),
saputz (V),
sapotz (V-ple-arr-oroz-ger)
Ref.:
A (saputz, sapotz);
A Apend (saputz);
Ort Voc 151;
Etxba Eib (saputza)
.
Pescuezo.
"Cogote"
A,
A Apend.
"Cerviguillo"
A.
"En Bermeo llaman así al pescuezo. Sapotzetik artu, cogerle del pescuezo"
Ort Voc 151.
"El cuello, con referencia a ciertos animales. Saputzetik oratuta eruan neban katu ori, pekatu eiñ eban lekura
"
Etxba Eib..
Ta zapotzetik artua [katamotza] / dakart errirauzua / baita an ito panpartsu.
Zav Fab RIEV 1907, 535.
Baserritar gizatoren batek iarraitu dautsala ta orduantxe eskua saputzean ezarteko eukala [mutiltxuari]
.
A BGuzur 152.
Ikusten dabezan sagu guztiak sapotzetik oratu ta ilten.
Ezale 1897, 86b.
Gure amari ezer esaten deutsan txotxiñ, oskill, barritxuari zaputzak atarako deutsadaz.
Ag Kr 65.
Erriko agintariei zaputzetik eldu ta legeak euren alde emonazo eutsezan.
Eguzk GizAuz 23.
2.
"
Saputz (V-arr-oroz), parte superior del tronco, desde donde arrancan las ramas"
A.