sakatrapu
1.
(Lar→H (s.v. sakatzea), Hb).
Sacatrapos (instrumento de metal para sacar el trapo de un arma de fuego).
"Sacatrapos"
Lar.
2.
Montón de trapos (?).
Hau sakatrapua bezala jauntzia zela; hauek antzara mainguaren urhatsa zuela.
Lf Murtuts 43s.