abenitu
(S ap. Lh
; SP, Aizk).
Ponerse de acuerdo.
"Convenir, s'accommoder"
SP.
"Avenirse"
Aizk, que cita el DT de Larramendi, pero en éste sólo hay abeniko.
.
v. hitzartu.
[Gizona eta emaztea] abenietan badira bere, / ezta faltako kargea.
Lazarraga A24, 1196r.
Zer ikhuskizun du bada spirituak haragiarekin? Nolatan abenituko dira biak elkharrekin?
Ax 476 (V 308).