abitant
(h- Urt),
abitante.
Habitante.
"Caelicola, zeruko habitanta
"
Urt V 264.
v. biztanle.
Zeruetako resumako habitant [egiten gara]
.
Lç
Adv
** 5v.
Ierusalemeko habitant guziak.
Lç Lc 3, 4.
Iainkoaren adiskideak eta zeruko habitantak.
Mat 299.
Lurreko habitantak.
Hm 60.
Nola [... zuben habitantek eraman tuzten [...] gure habitanten bi xalupa.
CartUrruñ 132.
Famos egin baidire enperadorearen gorthe guzian, eta Romako bertze habitant guzien artean.
He Phil 1, 13.
Berriez jakintsun girelakotz distrikt huntako hainitz habitantek.
Iraultza 102.
Urruñako habitantak.
Monho 48.
Sodoma eta Gomorra / errerik dütük izanen / Hanko habitantek die / hura merexi erazten.
Abraham 988s.
Jauna, balin bada / hiri hartan 50 justo, / othian hanko habitantak / galdüren direia oro?
Ib. 999.
Dotzena erdi batek itsasoa ere aise, / Ezarriko du ur eta abitant gabe.
Gy 211.
Izurria bada, duen bere izena: / Erresuma illhuna, egun bakhar batez / Pobla dezakena, nasai abitantez.
Ib. 157.
Lekuko abitantek / Nahasten zituzten.
Bordel 155.
Lurreko abitante / guzien publiko.
Ib. 178.
Halakorik orai ez da / Herriko abitantetan.
(1920).
LuzKant
82.
v. tbn. Harb 416. Revol 153. Elsb Fram 127.