adartu
1.
(
Lar,
Añ).
"Encornudar"
Lar.
"(Tras cornudo) apaleado, adartu ostean makillatua
"
Ib.
Cf. adarkatu.
Zu, amaginarreba, ez zira ahalke? / Semea adar dadin onhar zinezake?
Errom 336.
(Lar, Añ, Dv).
"Cornudo, adarduna, adartua, adartsua
"
Lar (tbn. en Añ).
2.
"
Adartua, [...] ramoso"
Lar DVC 149.
3.
(Lar, Dv).
"Acopado árbol, garraitetua, biribilka gallurtua, adartua
"
Lar.
Duvoisin remite a garraitetu, pero en su dicc. no hay tal entrada.
4.
Tomar forma de cuerno.
Beste [emakume] batzuk, euren ule molsuak adartuta, paper zaar batzukin lotuta, bekokijan armatuta daukezala duaz [...] komulgetara.
fB Ic III 216s.