ardail
1.
(S)
Ref.:
A (ardailla); Lh (ardall, zühatz); Lrq /ardál'/.
Segunda cosecha de hierba.
"La segunda cosecha de heno"
A.
"(S-saug). [...] Denbora hunek ardallaren zühatza egoxten dizü, ce temps-ci étouffe le ferment du foin"
Lh (s.v. zühatz).
"Regain; [...] deuxième coupe de foin"
Lrq.
v. arradail, bibelar, URRI-BELAR (s.v. 2 urri).
Sorhoak edo ardailak ere asko tokian ustel-arazi ditu uriak.
EGAlm 1897, 13.
Kabale kokiak negü orotan ardallez asian egon onduan.
D. Béhéty GH
1931, 449.
2.
"
Ardall [...] (S-saug), tabac (à fumer); cf. béarn. arredailha
"
Lh.