1. arintxu
(Dim. de arin). Rápido.
Meza arintxo bat enzun, ta ito itokako errosario bat esanda. Mg CC 189.

2. Frívolo.
Egiten dau euretatik batek esan daijala berba arintxu bat. Astar II 145. Nere iritziz, abarkadun gizonak menditarragoak, benatsuagoak, patxadagokoak, gizaseme zar ta aginpidekoai begirune obean itz egiten dakitenak dira; abarketadunak ostera ariñtxoagoak, txoro ta txakillagoak. Ag G 95.

3. Ligero, suave.
Ipintzen da tartera au labean edo labetxoan, su arintxoan. Cocinan 53.

4. Ligero.
Zeuk egingo dozu amaseikuen kopuruba, ta aztunian edo zaratean onak ezpalitzaz, ordiazkuak emongo dautsuguz. Artiatan, ointxerik asi zenbatuten, eta arintxuegijak bazeneritxoz, esan ardura barik. Otx 86. Lastoa badegu ugari; galburuak, orratio, arintxoegi. Legorteak txigortu baiditu zearo. TAg Uzt 82. Piñu luzeak badira, esku-eskallara arintxoak ez dira gaizki etortzen. Munita 94.

5. Ligero, agradable, menos pesado.
Ondo da noz-edo-bein gauza arintxuak, barregarrijak erabiltia be. Kk Ab II 9. Nazkagarri ez egiteko, ugaritsu erabiltzen ditugun amaieretako xa-rik geienak [...], kenduta, eurak barik irakurleak arintxuago billatzearren. SM Zirik 7.

1. (Lar, Añ).
Levemente, ligeramente, sólo un poco. "Levemente" Lar, Añ. "Sofreir, arintxo, piska bat frijitu " Lar.
Mari zuk egin bizkor taluak, / Ez mordolluak, / Ta bai meetxuak, / Ostriaren antzekoak, / Arintxo erretakoak. AB AmaE 369.

2. Deprisa.
Alegiñez arintxuago joateko agindu yaustak. Erkiag Arran 15.

Estribillo (?).
Arintxuba. FrantzesB II 27.