arra
(V).
Onomat. de diversos ruidos continuos.
"Ruido estridente del arrastre de objetos pesados, caída de aguas, etc."
A.
"
Arra-arra, onomatopeya de la lluvia tranquila y abundante. Bart erretirau nitanian eurixa ziarduan arra-arra
"
Elexp Berg. v. 2 arrada. Cf. arra-arra.
.
Azeriak orduan buztanpetik txorkoa kendu ta arra-arra-arra-arra erion otsoari soloan beera ura.
(V-m).
A EY II 267.