harritze
1.
(S ap. Lrq
; Lar).
Asombro, sorpresa, admiración.
"Admiración"
Lar.
"1. stupéfaction. 2. effroi"
Lrq.
Jesukristo añ humillatua ikusita, San Juanen arritze eta mirestea.
Arr Orac 211 (ap. DRA).
Ez baitzen haatik Purgatorioan ere Ondikolaren izenik [...]. Gaizo Lutxokiren harritzea!
Zerb Ipuinak 88.
Hitzik erantzun gabe, beren sorbalden goiti-beheititzeaz eta begien harritze larriaz, erakusten daukute beren ezjakinarekin batean halako ahalge bizi bat.
JE Ber 15.
Anaia gaztenaren harritzea, bost-pasei egunen buruan zaldi hek etxeratzean!
Barb Leg 139.
Jendearen harritzea!
Lf Murtuts 6.
Orrela esnatzen baita siñale izkutuen bildurrean ez-jakiña arritzearen ama.
"Fit ignorantia mater admirationis in timore occultorum signorum"
.
Or Aitork 402.
Heien harritzea ohartu zirelarik nolakoak ziren giristino manamenduak eta giristinoen Jainkoa!
Ardoy SFran 169.
Ze harritzea eta ze atsegina izan zen nerea!
Larre ArtzainE 150.
2.
"Petrificación"
Lar.