atsekabegarri
1.
atsakabagarri .
(Sust.).
Castigo, penalidad.
[Konfesoriaren penitenzija da ] dongaro egiña kastigetako atsakabagarrijakaz, kontu geijago euki dedin ostera pekatura ez biurtuteko.
Mg CO 215 (CC 146 penagarriren batekin).
2.
(Adj.).
Desagradable.
"Propre à affliger, affligeant, qui moleste"
Dv.
Bada, kridantzaldiak orduaren gainean ez du bozgarri iduri, bainan-bai atsekabegarri.
Dv He 12, 11 (Lç tristiziatako, He damu egiteko, Ol gogaikarri, Ker, IBk mingarri
).
Erreguak egitea, nekealdiak bere gorputzari emotea, Jaungoikoaren mendean egotea ziran beretzat atsekabegarriak, gorrotogarriak eta bere gogoan sartuten ez ziran gauzak.
Itz Azald 128.