(
SP (sin trad.), Ht VocGr (-kh-), Dv, A).
Afligirse, dolerse.
"Affliger"
Ht VocGr 326.
v. atsekabetu.
Hain dolutu eta atsekabeztatu zen, eta ethorri zoratzeko pontura, non gero bere etxeko zokho guztietan, bere izenaz deitzen zuela, bere emaztearen bilha, oihuz baitzebillan.
Ax 300 (V 200).
Hura dela moien bertzeren maliziaz bidegabezki kaltetan erori dena eta atsekabeztaturik dagoena ezta deskonsolatzen.
SP Phil 9.
(Part. en función de adj.).
Eta baldin halaber mendekatzera eta eskuen odolztatzera gertha badakie, gero ondotik dolutuak eta atsekabeztatuak dabiltzala.
Ax 280 (V 187).