elizlur
1.
elizalur (Urt).
"Benefiçium, eliza <-ca> lurra
"
Urt III 307.
2.
(Gc ap. A),
eleizlur
(Vc, B ap. A). Terreno sagrado. "Elizlurra eman (G-to), enterrar en sagrado" A EY III 283.
Ez dakiola eman iltzen danean eliz-lurrik.
AA III 522.
Aien tresonragarri eta eliz-lurrik merezi eztedan bat.
Arr GB 75.
Ari ere, ildakoan Eliz-lurrik etzaion ukatuko.
Or QA 113.