1.elizatiar (L, BN, S; SP, Dv, H(L))
Ref.:
A;
Lh;
Lrq
. Devoto, (el) que frecuenta la iglesia."Homme d'église, femme d'église, en l'entendant seulement des 'fideles', et non pas du prête"Lrq.
Beti erlisioneko gizonen alde, lege tzarren kontra egin du indar; bainan ez da berenaz elizatiarra, edo bederen ez debota. HUZez 197.
Mahain sainduko bidea badaki, zuen artean asko gizon elizatiarrek bezen ongi. HUAurp 189.
Gizon bat bazen arras gisakoa: langilea zen, mihi garbia eta arras elizatiarra. ZerbArtho 206.
Badakite orai fededunek igande huntako meza Donibanen dutela edo ibiakoitzekoa Zaron. Horra nola ari den elizatiarra orotako bilakatzen. LarreArtzainE 320.
sense-2
2.Feligrés."
Elizatiarra [...] paroissien"H.
v. eliztar (2). Jaunaren ibil-estalia (Palioa). Eliztiar opatsuak emandako diruz ekarria da. AyerbEEs 1912, 61.